Een vriend van mij ergert zich kapot aan mensen die aan de verkeerde kant van de weg fietsen. Hij gaat met opzet een stukje breder op de weg fietsen zodat zijn tegenligger zo ver mogelijk moet uitwijken. Mij maakt het niet zo veel uit. Waarom? Omdat ik zelf ook regelmatig aan de verkeerde kant van de weg fiets.
Als iemand op onze zenuwen werkt is dat vaak omdat we onszelf in het gedrag herkennen. We vinden het irritant dat die ander te laat komt, omdat we zelf ook een keer ongegeneerd te laat willen komen.
Eerst geloofde ik niet zo in deze theorie. Wat heeft andermans irritante gedrag nou met mij te maken? Ze moeten gewoon niet te laat komen. Het is toch ook nergens voor nodig om constant te bellen op de fiets? En wat doen al die hippe Engelse woorden in je verder volledig Nederlandse verhaal? Waarom halen mijn huisgenoten de brievenbus nooit leeg?
Betekent dit dat ik zelf bel ik op de fiets? Nee, nooit. Gebruik ik willekeurige Engelse woorden in mijn verhalen? Ook niet. Ben ik een opruimfreak? Een beetje wel.
Misschien zit er toch een kern van waarheid in de theorie. We vergelijken onszelf continu met anderen. Ook al denken we dat onze persoonlijke beweegredenen heel logisch zijn, er is altijd wel iemand die dat helemaal niet belangrijk vindt. Het kan best confronterend zijn om erachter te komen dat jouw wil geen wet is.
Andersom geldt ook: als iemand zich ergert aan jouw gedrag, ligt niet aan jou. Betekent dat dat je altijd maar moet doen waar je zin in hebt? Nou, nee, er is nog zoiets als fatsoen, maar je mag jezelf wel wat meer slack geven. Niet al je gewoontes zijn eeuwig houdbaar en door erachter te komen waardoor je jeuk krijgt van andermans gedrag, kun je jezelf wat flexibeler maken, als een soort anti-jeuk-zalf.
Erger je je aan iemand die nooit de vaatwasser uitruimt? Misschien zou je daar zelf wat minder fucks om willen geven, om in de woorden van Mark Ranson te spreken. Gewoon even een keer de vaatwasser vergeten, wat maakt het ook uit. Gewoon een keer te laat komen, iets te luid lachen op straat, kleding niet netjes terughangen op rekken in de winkel, lekker naar Say Yes to the Dress kijken.
Als een ander in je allergie zit (komt vaak te laat), ga eens na waarom dat is, bedenk wat dat over jezelf zegt (komt altijd extreem op tijd). Maak vervolgens van je valkuil een uitdaging en kijk wat er gebeurt: kom eens een uur te laat. Dan voelt het ook minder erg om 10 minuten te laat te komen. En soms is te laat komen een heerlijk gevoel.
